Door een ongelukje met mijn racefiets kan ik helaas bij een aantal events niet aanwezig zijn. Natuurlijk laat ik het promotionele gedeelte en de aankondigingen wel op de website staan, maar foto’s zal ik helaas niet kunnen nemen.
Wat is er gebeurd?
Ik was op de racefiets aan het fietsen en deed een rondje Vries. Alles ging voorspoedig en fietste er lekker op los.
Het laatste gedeelte zou ik langs het Kanaal doen, daarvoor moet je een ietwat schuine bocht naar boven nemen. Deze route had ik in het verleden al meerder malen genomen, maar ik was er niet bekend mee dat er nu gravel op het fietspad lag.
Omdat ik min of meer voorovergebogen over het stuur hang heb ik geen bordjes of iets dergelijks gezien, weet nu ook nog niet of er überhaupt bordjes staan die aangeven dat er gravel is gestrooid over het fietspad bochtje.
Maar je voelt hem al aankomen.
Ik wilde het bochtje zoals altijd nemen met gematigde snelheid en zag op het laatste moment het gravel liggen en daar lag ik al. Beste smakker gemaakt, schouder, elleboog, heup en knie hebben aardige schaafwonden opgelopen. Het gravel moest uit de wondjes gehaald worden.
Maar het ergste op dat moment was de klap die ik op mijn ribbenkast heb gekregen. Gelukkig had ik op mijn Garmin ingesteld in geval van een ongeval dat mijn vrouw en dochter een bericht zouden ontvangen met de vermelding ongeval.
En de Garmin activeerde ook een sirene en dat is ook een beetje mijn geluk geweest. Een buurvrouw hoorde mijn sirene en ging kijken en zag mij daar toen op de grond liggen, aardig dizzy en bloedend van de val.
Zo ontzettend behulpzaam en fijn dat ze mij even hebben geholpen, de heer des huizes belde direct een ambulance, maar zij vonden het niet ernstig genoeg. Dus toen mijn vrouw gebeld en zij heeft toen overbuurman René gevraagd of hij even met haar mee wilde gaan, want ik moest direct naar de huisarts.
Bij de huisarts aangekomen werd ik onderzocht en werden de wonden schoongemaakt en verbonden. Omdat ik een behoorlijke pijn aan mijn linker borstkas had werd ik doorverwezen naar het WZA te Assen. Daar aangekomen werd er een röntgenfoto gemaakt, achterkant en zijkant borstkas.
Toen mocht ik weer naar de wachtkamer en even later kwam een verpleegkundige mij vertellen dat er scheurtje(s) in mijn ribben zaten, maar dat Spoedeisende hulp niet nodig was.
Daarna mocht ik weer naar huis.
Medicatie gekregen om de pijn te verlichten, de wonden op arm, heup en knie waren net rosbief, maar het gaat nu wel weer.
De pijn in mijn ribbenkast is nog zodanig dat ik voorlopig even geen camera kan ondersteunen en dus ook een paar leuke events moet laten voor wat ze zijn.
Ik vind het zelf heel vervelend, want zou elftal en individuele foto’s maken bij VV LEO en zondag naar de Grasbaanraces in Annen. Daar alles al voor afgesproken, maar heb dat even moeten afzeggen, zo jammer…maar het is even niet anders.
Hoop dat ik de 21e september wel weer van de partij kan zijn tijdens de 4 Mijl Assen. Ik ga er in ieder geval mijn best voor doen.
Heel verhaal, maar verder gaat het wel goed met mij. Bietsie stram in de botten om het maar zo te zeggen en ademen is nog geen pretje, maar ook dat zal wel weer overgaan.
Heel veel plezier in Annen Diana en Annemiek en we spreken snel wat af!
Notitie:
Ik heb niet goed opgelet op eventuele bordjes en ga zeker als ik hersteld ben even kijken op de plek des onheils.
Ik kan alleen maar meegeven, let goed op, beter dan ik heb gedaan, want voordat je het weet lig je net als ik op de grond met steentjes in je knie, elleboog en een zeer pijnlijke ribbenkast enzovoort 🙁
Met sportieve groeten,
Gino,
Sportief Assen
